Kermis en de schuttersgilden

Een keer per jaar was er kermis in het dorp. Een deel van de attracties stond op de Heuvel. Daarnaast stonden er ook nog kramen in de Stationsstraat en de Terborghstraat. In de kermistijd was dansen onder de bevolking ook erg populair. De pastoor had het dansen tijdens de kermis niet verboden, wat in andere plaatsen vaak wel het geval was. Een van de bekendste danszalen in begin 20e eeuw in Geldrop was  die van de weduwe Van Dijk, die zich op de hoek van de Heuvel met de Langstraat bevond. Slechts tijdens de kermis en andere feesten konden de Geldropenaren zich ontspannen. De arbeiders keken het hele jaar uit naar deze week en spaarde hiervoor, door middel van een spaarkas in de herberg. De fabrieken waren in Geldrop dan meestal gesloten. De arbeiders verbleven op deze dagen zo’n beetje de hele dag in de herberg. Veel mannen hadden aan het gespaarde kermisgeld niet genoeg, waardoor er ook nog veel op de pof werd gedaan. Het drankmisbruik was in die tijd van armoede erg groot!

De kermis werd geopend door het Geldropse  St. Catharina- en Barbaragilde en het St. Jorisgilde. De kermis was voor de gilden de belangrijkste activiteit. De tamboer van het gilde trok op de zaterdag tijdens de kermis door het dorp om de kermis aan te kondigen. Om de drie jaar kreeg het gilde een nieuwe koning bij het koning schieten, wat op kermisdinsdag plaatsvond. In een van de schilden was ook weer de textielnijverheid zichtbaar. In de 19e eeuw vond het schieten van het gilde midden op de Heuvel plaats.